Maine coon duży i piękny kot

Urzekające, dostojne i nieco figlarne koty maine coon cieszą się coraz większą popularnością w Polsce. Osobliwy urok tej rasy, dłuższa sierść oraz charakterystyczne miauczenie czyni ją absolutnie wyjątkową i unikatową.

Tym, którzy myślą, że maine coon to po prostu kot o ciekawym wyglądzie pokażemy, że sama uroda to nie wszystko. Poznajcie więc jedną z najstarszych kocich ras i dowiedzcie się dlaczego są one tak kochane na całym świecie.

Maine Coon to kot ze statków?

Maine coon to rasa z wiekową tradycją. Uznaje się, że powstała w skutek naturalnej selekcji kotów wolno żyjących z Azji bądź Europy, które dotarły do Ameryki na statkach. Niektórzy wskazują, że mogą one pochodzić od kotów angorskich, które przybiły do portów amerykańskich wraz z marynarzami.

Krąży także historia, jakoby były one skrzyżowaniem kotów z szopami, ale powiedzmy sobie szczerze – to nie jest możliwe. Nie mniej ta hipoteza jest ojcem przydomka „coon”, który wziął się od angielskiej nazwy szopa pracza – racoon.

Trzecia hipoteza wskazuje na Norwegię, a konkretnie tamtejszych wikingów, którzy mieli zabrać swoje leśne koty w podróż po Oceanie Atlantyckim. Liczne podobieństwa pomiędzy maine coon a leśnymi kotami norweskimi pozwalają sądzić, że ta teoria jest dość prawdopodobna.

Pewne jest, że kot main kun zabłysnął na amerykańskich wystawach w 1860 roku w Nowym Jorku, a ponad sto lat później został uznany za rasę — w 1976 roku w USA, a w 1983 roku w Europie. Warto podkreślić, że powstała ona samodzielnie, bez ingerencji człowieka.

(Nie) koci charakter

Patrząc na przedstawicieli tej wyjątkowej rasy, widzimy oczywiście kota, jednak jeśli spodziewamy się, że ma on szablonowy charakter możemy bardzo się zdziwić. Kot main kun to nie tylko nietypowy wygląd, ale także i zaskakujące cechy charaktery.

Szukacie kota, który będzie łączył w sobie cechy łagodności, przywiązania oraz figlarności – znaleźliście! Kot main kun ma duszę baranka, jest prawdziwym przytulasem, który nie lubi samotności i do tego niezwykle się przywiązuje do swojej rodziny. Odważnie można powiedzieć, że ma on nieco psi charakter, który w połączeniu z kocią samodzielnością czyni go towarzyszem idealnym.

Ciekawostką jest to, że majkun miauczy trochę inaczej niż tradycyjne koty – wydaje dźwięki zbliżone do ćwierkania ptaków. Zazwyczaj to mruczki niebywale „rozmowne”, szczególnie w sytuacjach, gdy ich miseczka jest pusta, a one mają ochotę na smakołyki.

Królewskie rozmiary kota Maine Coon

Maine coon to kociak o sporych rozmiarach. Ich zwyczajowa masa ciała oscyluje pomiędzy 3,5 do 11 kilogramów, ale uwaga, w 2010 roku swoje zaszczytne miejsce w księdze znalazł pochodzący z Reno kot Stewie, który mierzył aż – bagatela – 123 cm. Zazwyczaj jednak samce osiągają wagę 9 kg, a kocice 6 kg.

Charakterystycznymi cechami wyglądu, którymi wyróżnia się kot main kun są:

• silnie umięśniona szyja głowy;
• głowa średnich rozmiarów, szersza u samców;
• delikatnie wklęsły profil z łagodnie wygiętym czołem;
• wydatne kości policzkowe;
• pyszczek średniej długości;
• kanciasty nos;
• mocno zarysowana broda;
• wysoko osadzone uszy z szeroką nasadą, wychylające się ku przodowi;
• tzw. rysia kępa na czubkach uszu;
• wyraziste, lekko owalne oczy w kolorze zieleni bursztynu lub złota;
• różne barwy sierści
• półdługie, bardzo gęste futerko
• długi, bardo puszysty ogon.

Main coonów nie sposób nie kochać. Rozczulają samym wyglądem, który jest naprawdę miękki. Futrzak uwielbia swój ogon, z przyjemnością nosi go uniesiony ku górze i chętnie rozkłada go w koci pióropusz. Ogromne łapy pozwalają im na zachowanie równowagi także wizualnej.

Charakterek dla małych i dużych

Prawdą jest, że każdy kot chodzi własnymi ścieżkami, jednak od każdej reguły jest odstępstwo i w świecie kotów takim ewenementem jest kot main kun, który kroczy zgodnie ze ścieżkami swojego właściciela. Nie oznacza to bynajmniej, że nie kocha on swojej indywidualności, ale jest w stanie odsunąć ją na dalszy plan, by towarzyszyć tym, których kocha. Są takie egzemplarze, które idą w swoim przywiązaniu o krok dalej i dosłownie płaczą, gdy muszą zostać same na kilka godzin.

Przyjazne usposobienie mruczków tej rasy sprawia, że są one wymarzonymi przyjaciółmi dzieci. Inteligencja tych kociaków pozwala na nauczenie ich wielu sztuczek i określonych zachowań, ale uwaga — nie można tego mylić z tresowaniem, czy próbą zniewolenia. Warto nauczyć go chodzenia na kociej smyczy, a w wychowaniu być absolutnie konsekwentnym — w innym razie zamiast dobrze ułożonego kota, będziemy mieli dorosłego figlarza o charakterze małego brzdąca.

Długie włosy, średnia skoczność

Bez najmniejszej wątpliwości maine coon to wyjątkowy kot, o średnio długiej, jedwabistej sierści i mniejszej skoczności. Co prawda nasz kociak bez trudu znajdzie swoje lokum na stole czy komodzie, ale nie w głowie będą mu wyższe cele. Warto zainwestować w specjalny słupek z podestami o solidnej podstawie. Należy im podawać karmę dedykowaną ich rasie, wysokowartościową, bogatą w witaminy.

Koniecznie należy przykładać się do pielęgnacji dwuwarstwowej sierści — idealnie, jeśli znajdziemy czas na codzienne czesanie. Pupil może mieszkać w tzw. domu zamkniętym, czyli nie będzie nieszczęśliwy jeśli świat będzie oglądał z perspektywy okna czy balkony z siatką.