Berneński pies pasterski – idealny przyjaciel rodziny

Widząc na ulicy dużego, czarnego psa z biało – brązowymi znaczeniami, niejedna osoba może się przestraszyć! Rzeczywiście, berneński pies pasterski robi niesamowite wrażenie. Masywne ciało, piękna maść typu tricolor i gęste futro sprawiają, że nie da się go przeoczyć!

Historia berneńczyka

Dzisiaj pies ten jest wspaniałym psem rodzinnym. A jak było na początku? Berneński pies pasterski nie miał lekko. Musiał ciężko zapracować na swoją silną i krępą sylwetkę – pilnował bydła, zaganiał zwierzęta do zagrody, ciągnął wózki z wyrobami mleczarskimi. Tak duża ilość obowiązków doprowadziła do tego, że obecnie są to psy niezwykle wytrzymałe, a także odporne na zimno!

Pierwotnie berneńczyki nazywane były durrbachlerami, od nazwy miejscowości Durrbach, gdzie były hodowane. Współczesna nazwa pojawiła się dopiero w XIX wieku, kiedy rasa ta została oficjalnie zarejestrowana przez Związek Kynologiczny.

Berneńczyk nie zawsze był tak popularny, jak dzisiaj. W jego bogatej, wieloletniej historii bywały momenty, kiedy był nawet zagrożony wyginięciem! Na szczęście, w porę uratowali go zapaleni miłośnicy tej rasy.

Berneński pies pasterski charakter

Trudno nie rozpoznać na ulicy tego pięknego psa. Wyróżnia on się dzięki wyjątkowej, trójkolorolowej sierści, masywnej głowie i łagodnemu spojrzeniu. Ma też charakterystyczne, wysoko osadzone uszy w kształcie trójkąta. Berneńczyk nie należy do małych psów i może mierzyć nawet 70 cm w kłębie, a długie, gęste futro sprawia, że robi wrażenie jeszcze wyższego! Poza tym, potrafi być też bardzo ciężki i ważyć nawet powyżej 40 kg.

Jedyną dopuszczalną maścią u berneńskiego psa pasterskiego jest tricolor. Dominującym kolorem jest czerń. Na łapach, karku i pysku pojawiają się brązowo – rude oraz białe znaczenia, układające się w charakterystyczny wzór. Mimo że podobne barwy mają też inne szwajcarskie rasy psów, takie jak appenzeller czy entlebucher, żadnego nie można pomylić z berneńczykiem, gdyż tylko on posiada charakterystyczną, długą i lekko falistą sierść.

Łagodny, ale z charakterem

Berneńczyk jest ceniony za szczególne cechy charakteru. Mimo groźnego na pierwszy rzut oka wyglądu, ma łagodne usposobienie i jest idealnym towarzyszem dla rodziny. Berneński pies pasterski należy do tych ras psów, które pozwalają na bezkarne ciągnięcie ich za ogon i za uszy – to idealny zwierzak dla dzieci. Oczywiście, trzeba pamiętać o tym, że mimo pięknego wyglądu, berneńczyk nie jest milutką przytulanką, tylko silnym i ciężkim psem! Dlatego rodzice powinni kontrolować zachowanie dzieci, które nie zawsze wiedzą, jak postępować wobec żywego stworzenia.

Ten piękny olbrzym, który jest łagodny i mocno przywiązany do swojej rodziny, potrafi ujawnić także mocniejszą stronę swego charakteru. Z reguły przyjaźnie nastawiony, stale pozostaje jednak czujny i jeśli poczuje, że jego terytorium lub rodzina są zagrożeni, może zacząć ostrzegawczo szczekać, a nawet próbować unieruchomić domniemanego wroga. Berneńczyk to pies o wyjątkowej inteligencji i doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że lepiej będzie szczeknąć raz, a porządnie, niż szczekać długo i bez efektu! Dlatego nie należy do psów szczególnie hałaśliwych i szczeka tylko wtedy, kiedy rzeczywiście ma powód.

Kolejną wyróżniającą dla tej rasy cechą jest brak agresji. Berneński pies pasterski nie gryzie i nie atakuje, jeśli nie będzie miał do tego wyraźnego powodu. Zresztą, agresja zazwyczaj nie jest mu potrzebna – wystarczy, że napastnik zobaczy tak dużego i silnego psa, a natychmiast się wycofa! Warto wiedzieć o tym, że berneńczyki są towarzyskie i źle znoszą samotność. Dużo lepiej czują się w towarzystwie domowników, niż zamknięte w kojcu bez towarzystwa. Bardzo ważne jest, aby nie izolować psa w okresie szczenięcym. Aby wyrósł na wspaniałego, kochającego kompana, potrzebne mu jest towarzystwo ludzi oraz właściwe wychowanie od małego. Berneńczyki są wymagające i potrzebują dużo miłości, ale są też wdzięczne i potrafią oddać te uczucia z nawiązką!

Niezwykłe umiejętności berneńczyka

Już na początku swojej historii, Berneńczyk musiał być wszechstronnie uzdolniony i wykonywać różnorodne zadania, jakie powierzał mu człowiek. Dzięki temu, nabył umiejętności, których nie posiada większość innych psów. Jedną z nich jest niesamowity węch, pozwalający mu szybko odnajdywać ludzi, którzy zaginęli pod lawiną, podczas trzęsienia ziemi czy innych katastrof. Berneńczyk jest więc świetnym psem – ratownikiem.

Charakterystyczna dla tej rasy jest wyjątkowa łagodność i brak agresji, dlatego często można spotkać je w dogoterapii, przy pracy z chorymi lub niepełnosprawnymi dziećmi. Zajęcia z tak wyjątkowym, nieco misiowatym terapeutą jak berneńczyk, potrafią być bardzo skuteczne!

Berneński pies pasterski to rasa pod wieloma względami wyjątkowa, posiadająca cechy niespotykane u innych psów. Chętnie się uczy, jest zdolny oraz inteligentny, ale pełnię swoich możliwości ujawni tylko przy odpowiednim właścicielu, który poświęci mu swoją uwagę i czas. Wówczas może stać się najlepszym, wiernym i oddanym przyjacielem!